Zeker vanuit katholiek perspectief is men nooit te beroerd om een gelegenheid tot feestvieren aan te grijpen. In dit heilig jaar 2025, het jubileumjaar van de hoop zoals paus Franciscus z.g. dat nog had uitgeroepen, vindt tevens het laatste jubileumjaar plaats van een driejarig vieren van de heilige !omas van Aquino.
In 2023 was het 700 jaar gleden dat hij werd heiligverklaard, in 2024 werd zijn 750e sterfdag gevierd en in 2025 wordt zijn 800e geboortedag gevierd. Bij deze gelegenheid is de schedel van Thomas van Aquino vanuit Toulouse over de heel de wereld gereisd en werd deze onlangs ook vereerd in Nederland en België. Lezingen en studies markeerden dit bezoek van de Aquinaat aan de Lage Landen en een aantal daarvan zijn ook in dit nummer opgenomen.
Toch begint dit nummer met een bijdrage van de internationale redactie, als Andreas Speer een degelijke inleiding geeft op de betekenis van het denken van Thomas van Aquino. De opbouw van het nummer geeft vervolgens aandacht aan enkele aspecten van Thomas’ theologie. Detlef Rohling gaat in op de schepping, Lambert Hendriks zal de hoop bij Thomas schilderen als de brug naar het eeuwig leven, terwijl Andrea Robiglio enkele aspecten weergeeft van deze eschatologische bestemming van de mens, vooral in de context van de verrijzenis van het lichaam. Harm Goris gaat in op een heel ander aspect van Thomas’ theologie, namelijk de situatie van de mens voordat deze tot de erfzonde kwam. Deze speculatieve gedachten hebben invloed op het christelijke denken over seksualiteit, zoals de auteur laat zien.
Meer hedendaagse consequenties van de leer van Sint-Thomas vinden we bij de bijdrage van Jörgen Vijgen, die laat zien hoe Thomas aankeek tegen het niet aanvaarden van het geloof. Hier wordt vervolgens de verbinding gemaakt met vormen van ongeloof in onze huidige tijd. In een laatste bijdrage gaat Anton ten Klooster in op de kerkelijke visie op de doodstraf. Hij legt de middeleeuwse visie van Thomas naast de huidige ontwikkelingen in de kerkelijke leer.
Terwijl al deze bijdragen slechts enkele aspecten belichten van Thomas’ denken, is tegelijkertijd duidelijk hoezeer Thomas’ leer veel tijdloze aspecten kent. Nog steeds is hij een heldere gids in de beschouwingen over God en de wereld. “Goed heb je over Mij geschreven, Thomas”, zei God volgens de overlevering in een visioen aan Thomas. Overigens nadat deze zelf inmiddels zozeer met God verenigd leefde, dat al zijn geschriften hem in het licht daarvan “als stro” voorkwamen.
Moge dit nummer bijdragen aan een beter begrip van zijn manier van denken. En moge de aandacht voor Thomas van Aquino deze uitwerking hebben: dat we beter in zijn staat zijn als mensen onze roeping waar te maken om met ons leven hier en nu, uiteindelijk bij God thuis te komen.
Namens de redactie,
Dr. Lambert Hendriks
Hoofdredacteur
| Auteur | Titel | Pagina |
|---|---|---|
| Redactue | Voorwoord | 85-86 |
| A. Speer | Thomas van Aquino (1225-2025). Over de betekenis en de actualiteit van zijn filosofisch en theologisch denken | 87-100 |
| D. Rohling | Veelheid boven volmaaktheid? Een scheppings-theologische gedachte bij Thomas van Aquino | 101-113 |
| L. Hendriks | De hoop als verlangen naar eeuwig leven | 114-126 |
| A. Robiglio | Geroepen tot de eeuwige glimlach. Thomas van Aquino over persoonlijke identiteit en de wederopstanding van het lichaam | 127-137 |
| H. Goris | Augustinus en Thomas van Aquino over seksueel genot binnen en buiten het Paradijs genot binnen en buiten het Paradijs | 138-148 |
| J. Vijgen | Hedendaags atheïsme en agnosticisme. Het perspectief van Sint-Thomas van Aquino | 149-164 |
| A. Ten Klooster | Thomas van Aquino over straf en doodstraf | 165-180 |